Stop 7 – Opatów, Kazimierz Dolny, Dęblin

 Dziś kolejny dzień poznawania ziemi Świętokrzyskiej i Lubelskiej. Ochoczo wyruszamy po kolejne wrażenia. Niestety Sandomierz podniósł nam bardzo wysoko poprzeczkę i Opatów nie zachwyca. Wchodząc poprzez bramę Warszawską, odwiedzamy piękną kolegiatę p.w. św. Marcina, w której można odnaleźć różne style architektoniczne. Rynek zabetonowany kostką, niestety niszczy klimat historyczny tego miasta. I co dalej? Muszą być emocje. Wybieramy mało uczęszczaną drogę lewym brzegu Wisły do Kazimierza z przeprawą promową. I to okazał się strzał w dziesiątkę. Jedziemy bocznymi drogami, podziwiając zmieniający się krajobraz. Sady i winorośle ustępują miejsca uprawom chmielu. Te pięciometrowe rośliny robią wrażenie. Ukoronowaniem tej podróży jest przeprawa przez Wisłę. Z ledwością mieścimy się na promie w dwa zestawy. Jest moc jak w Albanii, warta 30 PLN. Wyjazd z promu w stronę Kazimierza jest dość stromym podjazdem (11%) o szerokości na jedno auto o długości około kilometra. Słabsze auta mogą mieć problem w przypadku mijanki, dla nas to była wesoła przygoda, iskra dnia. Czas na Kazimierz. Chyba źle trafiliśmy, ludzi jak we Władku w sezonie, zabytki są … oblegane. Zamek Kazimierski po Krzyżtoporze mizerny. Generalnie zawód, może do odwiedzenia w listopadzie (przy okazji winobrania w Sandomierzu ). Opuszczamy Kazimierz i jedziemy niedaleko na północ pod Dęblina. Dziś nocleg w województwie lubelskim, na środku Wisły, 10 metrów od województwa mazowieckiego.

Jestem tutaj: 51°31.9890’N 21°50.2720’E http://maps.google.com/maps?q=51.53316%2C21.83788